Rəhman və Rəhim Allahın adıyla

1. Ta sin mim.

2. Bunlar haqqı aşkar bildirən Kitabın ayələridir.

3. İmana gəlmirlər deyə qəm-qüssədən özünü axır öldürəcəksən.

4. İstəsəydik bir mö'cüzə göndərərdik göydən onlara, göndərsəydik ona boyun əyərdilər.

5. Hər dəfə bir öyüd yetişəndə onlara Rəhmanın dörgahından, bundan üz döndərərlər.

6. Danmışlar Allahın ayələrini. Lağa qoyduqları şeylər çıxacaq qabaqlarına.

7. Bir baxalar yer üzünə, hər gözəl bitgidən cüt-cüt bitirmişik burada.

8. Şübhəsiz, bunda bir ayə var insanlar üçün. Amma yenə çoxları gəlməyirlər imana.

9. Güclüdür, Rəhimdir Rəbbin, şübhəsiz.

10. Bir zaman səsləmişdi Rəbbin Musanı: «Get o zalımların içinə,

11. Fir'on qövmünün içinə. Allahdan çəkinməzmi onlar?»

12. «Rəbbim, qorxuram danalar məni» dedi Musa –

13. «Sıxılır ürəyim, tutulur dilim. Hərunu da mənimlə bərabər peyğəmbər göndər.

14. Onların yanında mənim bir günahım var, qorxuram öldürələr məni».

15. «Xeyr, öldürməzlər. Ayələrimizi götürüb gedin. Biz sizinlə bərabər eşidərik hər şeyi» dedi Allah –

16. «Gedin Fir'onun yanına, deyin: «Aləmlərin Rəbbinin göndərdiyi elçilərik.

17. Bizimlə birgə göndər İsrail oğullarını».

18. Fir'on dedi: «Uşaq idin, səni öz içimizdə böyütmədikmi? İllərlə aramızda ömür sürüb qalmadınmı?

19. Axır ki, elədiyini elədin. Sən nankorun birisən» .

20. Musa dedi: «Mən o işi tutanda doğru yoldan azmış idim.

21. Sizin qorxunuzdan qaçıb getdim. Sonra Hikmət verdi mənə, peyğəmbər olaraq göndərdi məni Rəbbim.

22. İsrail oğullarını kölə elədin, məni azad buraxdın, başıma qaxdığın yaxşılıq bumu?»

23. «Aləmlərin Rəbbi nə ola?» dedi Fir'on.

24. «Göylərin, yerin, bunların arasında olanların Rəbbidir O. Buna inanırsızsa, iman gətirin Ona» dedi Musa.

25. «Eşidirsinizmi?» dedi Fir'on ətrafında olanlara.

26. «Sizin də, köçüb getmiş atalarınızın da Rəbbi Odur» dedi Musa.

27. «Sizə göndərilən peyğəmbəriniz, şübhəsiz, dəlidir» dedi Fir'on.

28. «Ağlınız varsa, bilin, Məşriqin, Məğribin, bunların arasında olanların Rəbbidir O» - dedi Musa.

29. «Məndən başqasına tanrı olaraq tapınsan, and olsun, səni zindanda çürüdərəm» dedi Fir'on.

30. «Sənə aşkar bir dəlil göstərsəm necə?» dedi Musa.

31. «Dediyin doğrudursa di gətir baxaq» dedi Fir'on.

32. Əlindəki əsanı yerə atdı Musa. Açıq-aşkar bir ilana döndü əsa.

33. Sonra çıxardı əlini. Budur, bəmbəyaz rəngə çalıb parıldayır əli.

34. Ətrafındakı ə'yanlara dedi Fir'on: «Bu çoxbilmiş cadubazdır.

35. Cadusuyla çıxarmaq istəyir sizi torpağınızdan. Buyruğunuz nə olacaq?»

36. Ə'yanlar dedilər: «Onu da, qardaşını da gözlət burada, şəhərlərə adamlar sal,

37. bütün çoxbilən cadubazları hüzuruna gətirsinlər».

38. Bəlli bir gündə, qoyulan və'dədə toplaşdı cadubazlar.

39. Camaata car çəkdilər: «Siz də yığışıb gəlin!»

40. «Cadubazlar üstün gəlsə, onlara tabe olarıq» dedi camaat.

41. Cadubazlar gəldilər, Fir'ona dedilər: «Qalib gəlsək bizə mükafat çatır, eləmi?»

42. «Bəli, üstəlik də mənə yaxın adamlardan olarsız» dedi Fir'on.

43. «Di göstərin məharətinizi» dedi Musa onlara.

44. İplərini, dəyənəklərini atdılar, «Fir'onun böyüklüyünə and olsun, biz qalib gələcəyik» dedilər.

45. Əlindəki əsanı yerə atdı Musa. Bir də baxdılar onların qurduqlarını bir-bir yaxalayıb udur bu əsa.

46. Yzüqoylu düşərək Allaha səcdə qıldı o cadubazlar.

47. «Biz iman gətirdik aləmlərin Rəbbinə» dedilər –

48. «Musanın, Hərunun Rəbbinə».

49. «Mənim iznim olmadanmı siz ona inandınız. Şübhəsiz, sizin böyüyünüzdür o, cadunu da o öyrətmiş sizə. Görərsiniz bunun əvəzini sizdən necə çıxaram. Əllərinizi, ayaqlarınızı çarpaz olaraq kəsəcəm, sonra hamınızı asacam» dedi Fir'on,

50. «Nə zərəri, Rəbbimizin dərgahına dönəcəyik» dedilər –

51. «Səndən məğfirət diləyirik, Rəbbimiz! Keç bizim suçumuzdan, biz ilki olarıq iman götirənlərin!»

52. Musaya Biz vəhy elədik: «Bəndələrimi gecə ikən yola çıxar. Sizi tə'qib edəcəklər, şübhəsiz».

53. Şəhərlərə carçılar saldı Fir'on, car çəkdilər:

54. «Bunlar sayca azdırlar, xırda bir tayfadırlar.

55. Qəzəbimiz tutmuş bizim onlara.

56. Tədbirli olmalıyıq hamımız».

57. Və nəhayət, Biz çıxardıq onları bağlardan, bağçalardan, axarlı-baxarlı bir məkandan.

58. Uzaq saldıq onları xəzinələrindən, ali məqamlarından.

59. Bunlara varis elədik İsrail oğullarını.

60. Günün çıxan çağında Musanın ardınca düşdülər.

61. Yz-üzə gələn zaman bu iki dəstə Musanın adamları «Yaxalandıq!» dedilər.

62. «Xeyr, Rəbbim mənimlədir, mənə bir yol göstərəcək» dedi Musa.

63. «Əsanla vur dənizə» deyə vəhy elədik Musaya. Parça-parça oldu dəniz. Hər parçası nəhəng bir dağ kimiydi.

64. Tə'qib edənləri də yaxın gətirdik oraya.

65. Və xilas elədik Musanı, onunla bir olanların hamısını.

66. Digərlərini isə qərq elədik sulara.

67. Şübhəsiz, insanlara bu görk olmalı. Amma yenə çoxları gəlməyirlər imana.

68. Güclüdür, Rəhimdir Rəbbin, şübhəsiz.

69. Sən onlara İbrahimdən də danış.

70. Atasına, qövmünə bir zamanlar demişdi: «İbadət elədiyiniz şeylər nə ola?»

71. «Bütlərə ibadət eləyirik. Biz bunlara həmişə ibadətdə olarıq» dedilər.

72. «Onlara yalvaranda eşidirmi qulaqları?» dedi İbrahim –

73. «Yaxud sizə onların bir yararı, bir zərəri dəyirmi?»

74. «Atalarımız da bütlərə tapınardılar» dedilər.

75. İbrahim dedi: «Görün bir nələrdi mə'budları

76. sizlərin və atalarınızın.

77. Bunlar düşmənlərimdir. Mən təkcə aləmlərin Rəbbinə ibadət edərəm.

78. Məni yaradan da, doğru yola yönəldən də Odur.

79. Məni yedizdirən də, içizdirən də Odur.

80. Elə ki, xəstələndim, mənə şəfa verər O.

81. Məni öldürəcək, sonra dirildəcək olan Odur.

82. Qiyamət günü suçlarımın bağışlanmasını dilədiyim Allah Odur.

83. Rəbbim! Hikmət ver mənə, yaxşıların sırasına sal məni!

84. Elə et məndən sonrakılar üçün yaxşı ad qoyum gedim.

85. Ne'mət cənnətinin varislərindən et məni.

86. Atamı da bağışla. Şübhəsiz, doğru yoldan sapmış o.

87. Məni rəzil eləmə insanların diriləcəyi gün».

88. O gün ki, mal-dövlət, oğul-uşaq fayda verməz heç kimə –

89. yalnız təmiz ürəklə gəlməli Allahın dərgahına –

90. cənnətə yaxın gətirərlər müttəqiləri.

91. Azğınlara da cəhənnəmi göstərərlər.

92. Bunlara deyərlər: «Hanı bəs bütləriniz?

93. Allahı qoyub onlara tapınardınız. Sizə yardım edirlərmi, onlara yardım edən varmı?»

94. Cəhənnəmə tullayarlar onları,

95. dalınca da hamılıqla iblisin adamlarını.

96. Çəkişərlər bütləriylə orada, deyərlər:

97. «V-Allahi ki, açıq-aşkar sapmışdıq yolumuzdan.

98. Aləmlərin Rəbbinə sizləri tay tutardıq.

99. Yalnız suçlulardı bizi yoldan çıxaran.

100. İndi bir kimsə də yox bizdən ötrü iltimas eləyə.

101. Yaxın bir dostumuz da yox.

102. Dönə bilsəydik geriyə, mö'minlərdən olardıq».

103. Şübhəsiz, insanlara bu bir ibrət olmalı. Amma çoxları yenə gəlməyirlər imana.

104. Güclüdür, Rəhimdir Rəbbin, şübhəsiz.

105. Nuh qövmünün adamları da danmışdılar göndərilən elçiləri.

106. Qardaşları Nuh onlara bir zamanlar demişdi: «Allahdan çəkinməzmisiniz?

107. Mən sizə göndərilən e'tibarlı bir elçiyəm.

108. Qorxun Allahdan, itaət eləyin mənə.

109. Buna görə mən sizdən bir əcir də ummaram. Əcrimi aləmlərin Rəbbi verər.

110. Qorxun Allahdan, itaət eləyin mənə».

111. «Sənəmi inanmalıyıq? Yalnız rəzil kimsələrdir sənə tabe olanlar» dedilər.

112. Dedi: «Olanların işləklərinin mənə heç bir dəxli yox.

113. «Onların haqq-hesabını Rəbləri çəkər. Bunu biləydiniz kaş.

114. Mö'minləri özümdən qovan deyiləm.

115. Mən yalnız açıq-aşkar xəbərdarlıq eləyənəm».

116. Dedilər: «Bu işdən əl çəkməsən daş-qalaq olacaqsan».

117. Dedi: «Rəbbim! Soydaşlarım danmış məni.

118. Sən Özün hakimlik elə mənimlə onların arasında. Və xilas elə məni və mənimlə bir olan mö'minləri».

119. Biz də onu və onunla bir olanları xilas elədik daşıyaraq bir gəmidə onları.

120. Digərlərini isə qərq elədik sulara.

121. Şübhəsiz, insanlara bu da bir görk olmalı. Amma çoxları yenə gəlməyirlər imana.

122. Güclüdür, Rəhimdir Rəbbin, şübhəsiz.

123. Ad qövmü də danmışdı göndərilən elçiləri.

124. Qardaşları Hud onlara bir zamanlar demişdi: «Allahdan çəkinməzmisiniz?

125. Mən sizə göndərilən e'tibarlı bir elçiyəm.

126. Qorxun Allahdan, itaət eləyin mənə.

127. Buna görə mən sizdən bir əcir də ummaram, Əcrimi aləmlərin Rəbbi verər.

128. Ötüb-keçənlərlə əylənmək üçünmü siz boşuna hər təpədə bir bina qurursunuz?

129. Əbədilik yaşamağımı güman edərək böyük su ambarları düzəldirsiniz?

130. Bir kimsəni döyəndə, ya öldürəndə, rəhm nədir bilməzsiniz.

131. Qorxun Allahdan, itaət eləyin mənə.

132. Bildiyiniz şeyləri sizə verəndən qorxun.

133. Mal-qara, oğul-uşaq vermiş sizə O.

134. Bağçalar, axar-baxarlı yerlər vermiş sizə O.

135. Qorxuram böyük günün əzabına uğrayasız».

136. Dedilər: «Öyüd versən də, verməsən də, bizim üçün nə fərqi.

137. Bizdən öncəki nəsilləri də beləcə qorxuzurdular.

138. Əzaba uğrayan deyilik».

139. Dandılar Hudu. Biz də məhv elədik onları. Şübhəsiz, insanlara bu da bir görk olmalı. Amma çoxları yenə gəlməyirlər imana.

140. Güclüdür, Rəhimdir Rəbbin, şübhəsiz. 141. Səmud qövmü də danmışdı göndərilən elçiləri.

142. Qardaşları Salih onlara bir zamanlar demişdi: «Allahdan çəkinməzmisiniz?

143. Mən sizə göndərilən e'tibarlı bir elçiyəm.

144. Qorxun Allahdan, itaət eləyin mənə.

145. Buna görə mən sizdən bir əcir də ummaram. Əcrimi aləmlərin Rəbbi verər.

146. Məgər çoxmu qalacaqsız bu naz-ne'mət içində,

147. bağlarda, axar-baxarlı yerlərdə,

148. tarlalar kənarında, meyvələri ağızda əriyən xurmalıqlar içində?

149. Dağ-daşı ustalıqla yonub evlərmi qurursunuz?

150. Qorxun Allahdan, itaət eləyin mənə.

151. Hədlərini aşanların əmrinə tabe olmayın.

152. Yer üzünün nizamını pozar, düzəltməz onlar».

153. Dedilər: «Səni, heç şübhəsiz, cadulamışlar.

154. Sən də bizim kimi bir bəşərsən sadəcə. Doğru sözlü, düz əməlli kimsəsənsə bir mö'cüzə göstər baxaq».

155. Dedi: «Mö'cüzə bu dişi dəvədir. Bəlli bir gündə onun da su payı var, sizin də.

156. Ona pislik eləməyin, böyük günün əzabı yaxalar sizi».

157. Kəsdilər dəvəni, sonra peşman oldular.

158. Yaxaladı onları o əzab. Şübhəsiz, insanlara bu da bir dərs olmalı. Amma çoxları yenə gəlməyirlər imana.

159. Güclüdür, Rəhimdir Rəbbin, şübhəsiz.

160. Lut qövmü də danmışdı göndərilən elçiləri.

161. Qardaşları Lut onlara bir zamanlar demişdi: «Allahdan çəkinməzmisiniz?

162. Mən sizə göndərilən e'tibarlı bir elçiyəm.

163. Qorxun Allahdan, itaət eləyin mənə.

164. Buna görə mən sizdən bir əcir də ummaram. Əcrimi aləmlərin Rəbbi verər.

165. Aləmlər içindən kişilərimi seçərək onlarla yaxınlıq eləyirsiz?

166. Rəbbinizin sizdən ötrü yaratdığı taylardanmı uzaq düşürsüz? Doğru yoldan azmışsınız, şübhəsiz».

167. Dedilər: «Ey Lut, dediyindən dönməsən, biz səni qovarıq şəhərimizdən».

168. Dedi: «Tutduğunuz işə görə mən sizə qəzəbliyəm.

169. Rəbbim! Bunların pis əməli əlindən xilas elə məni, ailəmi».

170. Biz də xilas elədik onu və ailəsini, hamısını,

171. arxada qalan bir qoca qadından savayı.

172. Və digərlərini də darmadağın elədik.

173. Daş yağışı yağdırdıq onların üstünə. Bu nə pis yağış idi, yağırdı xəbərdarlıq alsa da doğru yola gəlməyən kimsələrin başına.

174. Şübhəsiz, insanlara bu da bir dərs olmalı. Amma çoxları yenə gəlməyirlər imana.

175. Güclüdür, Rəhimdir Rəbbin, şübhəsiz.

176. Eykəlilər də danmışdılar göndərilən elçiləri.

177. Onlara bir zamanlar Şuayb demişdi: «Allahdan çəkinməzmisiniz?

178. Mən sizə göndərilən e'tibarlı bir elçiyəm.

179. Qorxun Allahdan, itaət eləyin mənə.

180. Buna görə mən sizdən bir əcir də ummaram. Əcrimi aləmlərin Rəbbi verər.

181. Ölçüdə, çəkidə düzlük gözləyin, heç nəyi əskik verməyin,

182. çəkdiyinizi düzgün olan tərəziyə qoyub çəkin.

183. Adamların haqqını kəsməyin. Pozğunçuluq törədərək yer üzündə qarışıqlıq salmayın.

184. Sizi və sizdən öncəki nəsilləri yaradandan qorxun!»

185. Dedilər: «Səni, heç şübhəsiz, cadulamışlar.

186. Sən də bizim kimi bir bəşərsən sadəcə. Səni yalançı sayırıq.

187. Doğru sözlü, düz əməlli kimsəsənsə, göyün bir parçasını sal bizim üstümüzə baxaq necə salırsan».

188. Dedi: «Gördüyünüz işləri Rəbbim daha yaxşı bilir».

189. Dandılar Şuaybı. Və buludlu bir günün əzabı yaxaladı onları. Şübhəsiz, böyük günün əzabıydı bu əzab.

190. Şübhəsiz, insanlara bu da bir dərs olmalı. Amma çoxları yenə gəlməyirlər imana.

191. Güclüdür, Rəhimdir Rəbbin, şübhəsiz.

192. Aləmlərin Rəbbinin göndərişidir, şübhəsiz, bu Qur'an.

193. Onu e'tibarlı ruh [Cəbrail] salmış

194. sənin qəlbinə insanlara xəbərdarlıq eləyəsən

195. aydın ərəb dilində.

196. Öncəki elçilərin Kitablarında da xatırlanmış bu Qur'an.

197. İsrail oğullarının alimləri də bilirlər bu Qur'anı. Məgər dəlil olaraq bu yetərli deyilmi?

198. Qur'anı göndərsəydik əgər bə'zi əcəmilərə [qeyri-ərəblərə]

199. və bunlar da ərəblərə oxusaydılar onu, yenə də gəlməzdi imana onlar.

200. Suçluların qəlblərinə küfr salırıq beləcə.

201. Nə qədər ki, görməyiblər o ağrılı əzabı, inanmazlar Qur'ana.

202. Özləri də bilmədən bu əzab onlara qəfildən gələr.

203. «Möhlət verilməzmi bizə?» deyərlər.

204. Əzabımızın gəlməyinimi tələsdirirlər?

205. De görək, əgər Biz illər uzunu naz-ne'mət versək onlara

206. və sonra o və'd edilən əzab gələrsə,

207. verdiklərimizin bir faydası qalarmı heç onlara?

208. Xəbərdarlıq çatdırmadan, elçilər göndərmədən Biz yoxa çıxarmazdıq heç bir şəhəri.

209. Öncə öyüd verərdi camaata elçilər. Biz zalımlar deyilik.

210. Qur'anı şeytanlar nazil etməmiş.

211. Bu onların işi deyil, gücləri də çatmaz buna.

212. Vəhyi dinləməkdən üzaq tutulmuş onlar.

213. Başqa bir tanrını tay tutaraq Allaha ona dua eləmə. Əzaba uğrayarsan.

214. Olacağı öncə ən yaxın qohumlarına xəbər ver.

215. Qanadının altına al sənə tabe mö'minləri.

216. Yzünə ağ olsalar, de ki, «Gördüyünüz işlərin mənə heç bir dəxli yox».

217. Güclü olan, Rəhim olan Allaha güvən.

218. O Allaha ki, sən namaza qalxan zaman görür səni

219. namaz qılan kəslərin arasında.

220. Şübhəsiz, hər şeyi eşidən, hər şeyi bilən Odur.

221. Sizə bildirimmi Mən, şeytanlar kimlər üçün nazil olarlar?

222. Suç yiyəsi hər böhtançı kimsə üçün.

223. Belələri şeytanlara qulaq asarlar. Çoxu da yalançıdır onların.

224. Şairlərə sapmışlar, pərəstişkar adamlar tabe olarlar.

225. Məgər görməmisənmi, bir söz vadisindən o birinə keçərkən onlar necə hədlərini aşırlar [yə'ni nə həcv, nə də mədhiyyə qoşmaqda sərhəd gözləmirlər],

226. Eləmədiklərini «Eləmişik» deyərlər.

227. Ancaq başqa şairlər də var, bunlardan deyil onlar. O şairlər ki, iman gətiriblər, saleh işlər görüblər, Allahı tez-tez anıblar, zülm çəkəndən sonra uğur qazanıblar. Zalımlıq eləyənlər axır görüb biləcəklər hara imiş qayıtmalı olduqları yerləri.