Rəhman və Rəhim Allahın adıyla

1. Sad. And olsun Allahın adı anılan Qur'ana,

2. böyüklük iddiasındadır, Peyğəmbəri danmaq davasındadır kafir kimsələr.

3. Onlardan öncə neçə-neçə nəsli məhv eləmişik. Fəryad çəkərək imdad diləyirdilər. Amma artıq gec idi, nicat vaxtı deyildi.

4. Onlara öz içindən bir elçi gələn zaman təəccüb qaldılar, dedilər: «Bu, fırıldaqçı cadubazdır.

5. Tanrılardan tək tanrı düzəltmişmi? Bu çox qəribə işdir».

6. Başçıları dedilər: «Gedin tanrılarınıza ibadətdə olun, istəyirlər tək tanrıya qulluq edəsiz.

7. Heç sonuncu dində [xristianlıqda] də belə söz eşitməmişik. Bu, uydurma kəlamdır.

8. Nə oldu, gərək elə içimizdən onamı nazil olaydı Qur'an?» Şəkk gətirdilər Qur'ana, verəcəyimiz əzabı hələ dadmamışdılar.

9. Güclü, səxavətli Rəbbinin rəhmət xəzinələri onlarınmı əlindədir?

10. Onlarmıdır göylərin, yerin, bunların arasında olanların yiyəsi? Elədirsə, qoy onda görünməz tellərlə qalxsınlar göyə və vəhy gətirsinlər istədikləri adama.

11. Səni danan zaman basılmış, pərən-pərən düşmüş düşmən dəstələrinin əsgərlərini andırar onlar.

12. Onlardan öncə peyğəmbərləri danmışdılar. Nuh və Ad qövmləri, qəzəbləndiyi adamı nizəylə çarmıxa çəkən Fir'on,

13. Səmud və Lut qövmləri, əl-Eykə camaatı ayrı-ayrı firqələrdi.

14. Hər biri danmışdı peyğəmbərləri. Və hamısını haqlamışdı axır Mənim əzabım.

15. Surun o bircə labüd səslənişindən savayı bir şey gözləməz onlar.

16. Rişxəndlə deyərlər: «Haqq-hesab çəkilən gün gəlməzdən öncə ver, tez ver bizim payımızı, Rəbbimiz!»

17. Nə deyirlər desinlər, bas səbrini! Güclü bəndəmiz Davudu an Qur'anda. Allaha üz tutandı o, şübhəsiz.

18. Davuda tabe elədik səhər-axşam onunla bir Allahı həmd eləyən dağları.

19. Dəstə-dəstə uçan quşları da ona tabe elədik. Bunların hamısı Davuda üz tutandılar.

20. Möhkəmlətdik hakimiyyətini, hikmət verdik, haqqı batildən ayıran ağıl verdik ona.

21. Xəbərin varmı sənin o şikayətçilərin əhvalatından. Dırmaşaraq mə'bədin divarına

22. girmişdilər Davudun yanına, ürkmüşdü onlardan Davud. Demişdilər: «Qorxma, biz iki şikayətçiyik. Birimiz qəsd eləmiş o birinin haqqına. Haqq ilə hakimlik elə aramızda, basma haqqı, doğru yolun ortasına yönəlt bizi».

23. «Bu mənim qardaşımdır. Doxsan doqquz qoyunu var, mənimsə bircə qoyunum. «Bunu da mənə ver» dedi. Mübahisəmiz düşdü, məni məğlub elədi».

24. Davud dedi: «Sənin qoyununu öz qoyunlarına qatmaqla haqqını tapdamış o. Təcavüz eləyər bir-birinin haqqına şəriklərin bir çoxu. Ancaq iman gətirənlər, əməli salehlərsə bunlara aid deyil, sayları da lap azdır». Davud zənn elədi imtahana çəkilir. Rəbbindən məğfirət dilədi, əyildi, Ona tutdu üzünü.

25. Beləcə bağışladıq onu. Payını çox eləmişik dünyada, gözəl bir məqama yetişmiş axirətdə.

26. Ey Davud! Biz səni yer üzünün xəlifəsi elədik. Sən haqq ilə hakimlik elə insanlar arasında. Olma nəfsinin əsiri, səni Allah yolundan azdırar nəfsin. Haqq-hesab çəkilən günü unutduğuna görə şiddətli bir əzaba düçar olar Allahın yolundan azan adamlar.

27. Biz boşuna yaratmadıq göyü, yeri, bunların arasında olanları. Ancaq ayrı cür düşünər küfr eləyən kimsələr. Vay halına kafirlərin, od qarsacaq onları.

28. Yoxsa iman gətirənləri, əməli salehləri yer üzündə qarışıqlıq salanlara bərabərmi tutmalıyıq? Yoxsa müttəqiləri əxlaqsızlıq edənlərə bərabərmi tutmalıyıq?

29. Mübarək bir Kitabdır sənə nazil etdiyimiz. Ayələri barədə bir düşünüb-daşınalar, öyüd ala ağlı olan kimsələr.

30. Biz Davuda Suleyməni bəxş elədik. Nə gözəl bir bəndə idi! Allaha üz tutandı o, şübhəsiz.

31. Bir axşam çağı ona şux qamətli cins atlar göstərmişdilər.

32. Dedi: «Rəbbimi unutdurdu mənə gözəlliyə vurğunluğum. Pərdə arxasında artıq gizlənmiş günəş [yə'ni axşam namazını ötürdüm].

33. Qaytarın o atları yanıma». Sığal çəkdi qılıncla atların boyunlarına, ayaqlarına.

34. Sınağa çəkdik Suleyməni. Başqa birisini oturtduq taxtında onun. Sonra tövbə elədi, Allaha üz tutdu o.

35. Dedi: «Bağışla məni, Rəbbim! Mənə bir hakimiyyət ver ki, məndən sonra heç kimə qismət olmasın. Təkcə Sənsən səxavətli olan».

36. Biz də tabe elədik ona küləyi. Onun əmri ilə hər yerə yüngülcə yüyürərdi külək.

37. Tikən, quran, qəvvaslıq eləyən şeytanları da ona tabe elədik.

38. Və zəncirlənmiş başqa kimsələri də onun buyruğu altına verdik.

39. «Bax bunlardan ibarətdir sənə bağışladıqlarımız. Bunlardan kimə nə qədər istəsən bağışlaya də bilərsən, heç kimə verməyə də bilərsən. Sənsən hesab yiyəsi» dedik.

40. Payını çox eləmişik dünyada, gözəl bir məqama yetişmiş axirətdə.

41. Bəndəmiz Əyyubu da an Qur'anda. Bir zamanlar səsləmişdi Rəbbini. «Əzaba, əziyyətə salmışdır məni şeytan».

42. «Ayağını yerə vur. O çıxan sərin suda yuyuna bilərsən, ondan içə bilərsən» dedik.

43. Ailəsini, ölmüş övladlarını rəhmətimizdən pay olaraq dirildib qaytardıq ona. Dedik bəlkə öyüd ala ağlı olan kimsələr.

44. «Əlinə bir dəstə çubuq götür, onunla vur arvadını. Vur ki, öz andını pozmayasan» [yə'ni, and içmişdin ki, arvadına yüz çubuq vuracaqsan, yüz çubuq bağlanmış dəstə ilə arvadını bir dəfə vurmağınla andın yerinə yetirilmiş olur] söyləmişdik Əyyuba. Səbrini gördük onun. Nə gözəl bir bəndə idi! Allaha üz tutandı o, şübhəsiz.

45. Güclü və bəsirətli bəndələrimiz İbrahimi, İshaqı və Yaqubu da an Qur'anda.

46. Allaha bağlanalar deyə ürək verdik, axirət evini düşünələr deyə ağıl verdik onlara.

47. Seçilmiş, xeyirxah kimsələrdir onlar dərgahımızda.

48. İsməili, Əlyəsə'ni, Zulkuflu da an Qur'anda. Hamısı xeyirxah kimsələrdir.

49. Yaxşılığa anılar onların adı. Şübhəsiz, gözəl bir məqam gözləyir müttəqiləri.

50. Qapıları üzlərinə açıq olan Adn cənnətləri.

51. Taxtlara söykənərək cürbəcür meyvələr istərlər, içki istərlər orada.

52. Yanlarında yaşıdları olan hurilər var, yalnız öz taylarına zillənmiş baxışları.

53. Haqq-hesab çəkilən gün üçün bunlar sizə və'd verilir.

54. Verəcəyimiz bu ruzilər tükənən deyil.

55. Azğınlarısa ən pis məqam gözləyir.

56. Cəhənnəmə vasil olarlar. Pisdən pis yataqdır ora!

57. Bunlar da qaynar su və irindir, dada bilərlər artıq.

58. Hələ bunların bənzəri başqa-başqa şeylər də var orada.

59. Kafirlərin başçılarına «Bu dəstə də cəhənnəmə sizinlə bərabər vasil olacaq. Vay onların halına, onlar da od içinə düşəcək» deyərlər.

60. Dəstədə olanlarsa «Vay sizin halınıza, bizim yox. Başımıza bu bəlanı siz gətirdiniz. Bura nə pis yer imiş» deyərlər.

61. «Rəbbimiz! Bu bəlanı başımıza kim gətiribsə qat-qat artıq ver ona od əzabını!» deyərlər.

62. «Pislərdən bildiyimiz kimsələr hanı bəs, görmürük» deyərlər –

63. «Gülürdük onlara, gözdənmi itmiş onlar?»

64. Bu belə də olmalı. Mübahisə eləyər bir-birilə cəhənnəm əhli.

65. De ki, «Mən sadəcə xəbərdarlıq eləyən bir elçiyəm. Vahid qəhhar Allahdan başqa tanrı yoxdur.

66. Göylərin, yerin, bunların arasında olanların Rəbbidir O. Güclüdür, günahlardan keçəndir O».

67. De ki, «Böyük bir xəbərdir bu Qur'an.

68. Sizsə bu Qur'andan üz döndərirsiz.

69. Adəmin barəsində mübahisə edən zaman mələklər, o uca aləmdən yoxdu mənim xəbərim.

70. Mən sadəcə vəhy alıram. Mən olacağı açıqca öncədən xəbər verən bir elçiyəm sadəcə».

71. Bir zaman mələklərə Rəbbin demişdi: «Gildən bir bəşər yaradacam,

72. düzəldəcəm, sonra da Öz ruhumdan ona üfürəcəm. Ona səcdə edərsiz».

73. Hamı, hamı səcdə elədi,

74. iblis eləmədi. Təkəbbürlə yaxasını çəkdi kənara, kafirlərdən oldu.

75. «Ey iblis, Öz əlimlə yaratdığıma səni səcdədən edən nədir? Təkəbbürlümü oldun, qürurlananmı oldun?» dedi Allah.

76. «Mən ondan daha üstünəm. Məni oddan yaratdın, onu gildən» dedi iblis.

77. «Di rədd ol oradan, sən artıq qovulmuşun birisən» dedi Allah –

78. «Qiyamətə qədər lə'nətim üstündə olar».

79. «İnsanların diriləcəyi günə qədər möhlət ver mənə, Rəbbim» dedi iblis.

80. «Götür, sən möhlət alanlardansan» dedi Allah –

81. «Mə'lum bir vaxta qədər sürər möhlətin».

82. İblis dedi: «Sənin qüdrətinə and içirəm, onların hamısını azdıracağam.

83. Sənə sadiq bəndələrindən savayı hamısını!»

84. «Haqq Mənəm, haqq söylərəm» dedi Allah –

85. «Səni, sənə tabe olanların hamısını cəhənnəmə dolduracam!»

86. De ki, «Buna görə mən sizdən bir əcir də ummuram. Mən özündən deyənlərdən deyiləm.

87. Qur'an yalnız bir öyüddür, aləmlərdən ötrüdür.

88. Bir müddət ötəcək, Qur'anın haqq olduğunu mütləq biləcəksiniz!»