Rəhman və Rəhim Allahın adıyla

1. Ta sin mim.

2. Bunlar haqqı aşkar bildirən Kitabın ayələridir.

3. Musa ilə Fir'ondan gerçək bir əhvalat danışırıq sənə, çatdır bunu iman gətirənlərə.

4. Ali bir məqama yetmişdi Fir'on yer üzündə. Bölüm-bölüm zümrələrə böldü xalqını. Gücsüz görüb bir tayfanı kəsirdi başını oğullarının, sağ buraxırdı qadınlarını. Pozğunçuluq törədən kimsələrdəndi Fir'on.

5. İstəyirdik gücsüzlərə yaxşılıq eləyək, onlara başçılar seçək, onları Fir'onun mülkünə varis eləyək,

6. onları yer üzündə yerləşdirək və göstərək Fir'ona, Həmənə, bunların əsgərlərinə qorxduqları şeyləri.

7. Musanın anasına vəhy eləmişdik: «Uşağı əmizdir, ondan ötrü qorxuya düşən zaman onu suya at, qorxma, üzmə özünü. Onu sənə qaytararıq, onu peyğəmbər edərik».

8. Sudan götürdü onu Fir'onun adamları. Onlara düşmən olacaqdı, başlarına bəla olacaqdı bu körpə. Günahlara batmışdı Fir'on, Həmən və bunların əsgərləri.

9. «Mənim də, sənin də, gözümüz aydın olsun! Öldürməyin onu. Bəlkə bir faydası dəydi bizə. Ya da gəlin oğulluğa götürək onu» dedi Fir'onun qadını. Onlar nə biləydilər bu işin axırı hara çıxacaq.

10. Musanın anası ürəyində körpəsinin dərdi ilə səhəri açdı. Az qala deyəcəkdi ki, körpə onun balasıdı. Ancaq ürəyinə səbat verdik Allahın verdiyi və'də inana.

11. Musanın bacısına dedi: «Göz qoy ona». O da bir kimsəni duyuq salmadan kənardan göz oldu öz qardaşına.

12. Anasının döşündən savayı özgənin döşünü əmməyi yasaq buyurmuşduq öncədən ona. Bacısı gəlib «Bu uşağa baxacaq, ona tərbiyə verəcək adamları sizə nişan verimmi?» dedi.

13. Beləcə anasına qaytardıq onu, gözləri aydın olsun, dərd əlindən üzülməsin və bilsin, və'di haqdır Allahın. Amma yenə bilməyir bunu çoxları.

14. Elə ki, yetginlik çağına yetişdi, yaşa doldu, hikmət verdik, elm verdik Biz ona. Yaxşıları mükafatlandırırıq beləcə.

15. Şəhərə girdi Musa öz əhlindən xəbərsiz. Gördü iki nəfər bir-birilə boğuşur. Biri öz qövmündən, digəri düşmənlərdən idi. Qövmündən olan kimsə düşməni əleyhinə yardım istədi Musadan. Musa düşmən qövmdən olanı elə vurdu ki, oradaca canı çıxdı bu kəsin. «Bunu şeytan elədi. Açıqca düşməndir insana, azdırandır insanı doğru yoldan o» dedi Musa.

16. «Zülm elədim özümə, bağışla məni, Rəbbim» dedi. Günahından keçdi Allah. Günahlardan keçəndir, Rəhimdir O.

17. «Rəbbim! Verdiyin o ne'mət haqqı, heç vaxt yardım eləmərəm suçu olan kəslərə!» dedi.

18. Ətrafına baxa-baxa təlaşla, şəhərdə səhəri təzəcə açmışdı ki, bir də baxdı dünən onu köməyə çağıran kəs indi də bir başqasının əleyhinə qışqıraraq yardım umur ondan yenə. «Açıqdan-açığa azğının birisən sən» dedi Musa.

19. O da onlara düşmən qövmdən olanı yenə yaxalamaq istərkən Musa, dedi: «Ey Musa, dünən bir nəfəri öldürdün, indi mənimi öldürmək istəyirsən. Deməli, yer üzünün nizamını düzəldən deyil, yalnız bir müstəbid olmaq arzusundasan».

20. Şəhərin o başından kəsə yolla qaça-qaça bir adam gəlib dedi: «Ey Musa! Ə'yanlar səni öldürmək üçün məşvərət eləyirlər. Sənə məsləhət görürəm aradan çıxasan».

21. Ətrafına baxa-baxa təlaşla, çıxdı şəhərdən Musa. «Zalım qövmün əlindən qurtar məni, Rəbbim» dedi.

22. Mədyənə doğru üz tutub getdi. «Bəlkə doğru yola yetirə məni Rəbbim» dedi.

23. Mədyəndə bir su quyusuna tərəf gəldi. Gördü mal-qarasına camaat su verir, iki qız da qoyunları yanında dayanıb baxır. «Niyə dayanmısız belə?» soruşdu qızlardan o. «Gözləyirdik çobanlar işlərini bitirələr, sonra biz də qoyunlarımıza su verərik. Atamız da əldən düşmüş bir qocadır» dedilər.

24. Qızların qoyunlarına su verib kölgəliyə çəkildi. «Mənə nə xeyir göndərsən, ona möhtacam, Rəbbim» dedi.

25. Qızlardan biri utana-utana onun yanına gəldi, dedi: «Atam səni evimizə çağırır, qoyunlarımıza su verdiyinə görə haqqını vermək istəyir». Qocanın evinə gəldi, başına gələnləri bir-bir danışdı. «Qorxma, artıq xilas olmusan zalım qövmün əlindən» dedi qoca.

26. «Atacan, onu muzdur tut özünə. Muzdurların hamısından o yaxşıdır. Qolları qüvvətlidir, özü e'tibarlıdır» dedi qızlardan biri.

27. «İstəyirəm bu iki qızımdan birini sənə ərə verim. Əvəzində sən mənə səkkiz il işləməlisən. On ilə çatdırsan muzdurluğunu, bu sənin öz fəzilətin. Fəqət səni çətinə salmaq niyyətim də yox. Allah qoysa məni saleh adamlardan biri kimi tanıyarsan» dedi qoca.

28. «Sözümüz sözdür. Bu iki müddətdən hansı birini başa vursam, azadam deməli. Allah Özü şahiddir bizim söhbətimizə» dedi Musa.

29. Müddətini bitirdi, ailəsiylə bərabər yola düşdü. Tur dağı tərəfdə bir od gördü. Ailəsinə dedi: «Bir od gördüm uzaqda. Gedib ordan sizə bir xəbər gətirəcəm, yaxud da bir od parçası gətirəcəm qızınasız».

30. Oraya çatan kimi mübarək məkanda, vadinin sağ tərəfindən, müqəddəs bir ağacdan səs gəldi: «Aləmlərin Rəbbi olan Allah Mənəm, Mən.

31. Əlindəki əsanı yerə at». Görəndə ki, ilan kimi qıvrılaraq sürünür əsa, arxasına baxmadan qaçmağa üz tutdu Musa. «Ey Musa, qorxma, qayıt! Sən artıq təhlükədən uzaqsan.

32. Əlini qoltuğuna sal, çıxar, qüsursuz, bəmbəyaz olar əlin. Qorxudan açılan qollarını bas sinənə. Bu iki mö'cüzə Fir'on və onun ə'yanlarından ötrü Rəbbinin dəlilləridir. Sapmış bir qövmdür onlar».

33. Musa dedi: «Rəbbim, onlardan bir kimsəni öldürmüşəm, qorxuram öldürələr məni.

34. Qardaşım Hərunun dili daha anlaşıqlı. Onu da göndər yardım eləsin mənə, sözlərimi təsdiqləsin. Qorxuram danalar məni».

35. «Sənə qardaşınla yardım edərik. İkinizə də elə qüdrət verərik ki, sizə əl uzada bilməsinlər. Sizin ikinizi, sizə tabe olanları, hamınızı qələbəyə çatdıracaq Bizim ayələr» dedi Allah.

36. Bizim aşkar ayələrlə gəldi Musa onların yanına. «Bu qurama bir cadudur. Biz dədə-babadan belə şey eşitməmişik» dedilər.

37. «Rəbbim daha yaxşı bilir kim gətirmiş sizin üçün dərgahından doğru yolu, kimə qismət olacaq axirət evində uğurlu tale. Zalımlar uğura uğramazlar» dedi Musa.

38. «Ey ə'yanlar! Tanrınız təkcə mənəm, başqa tanrı tanımıram. Sən də ey Həmən, gil yandır od içində, bişən gildən bir qəsr ucalt üstündən Musanın tanrısını görə bilim. Belə bilirəm yalançının biridir o, şübhəsiz» dedi Fir'on.

39. Nahaq yerə lovğalanırdı Fir'onla əsgərləri. Elə bilirdilər Bizim dərgahımıza dönməyəcəklər.

40. Biz də əsgərlərilə bərabər yaxalayıb onu suya atdıq. Bax necə olur axırı zalımların.

41. Onlara başçılar seçdik cəhənnəm oduna gedən yola səsləsinlər təbəələrini. Qiyamət günü yardımsız qalar onlar.

42. Lə'nət yazısıyla damğaladıq bu dünyada onları. Qiyamət günündə də iyrənc kimsələrdən olaraq qalacaqlar.

43. Öncəki nəsilləri yoxa çıxarandan sonra insanların gözünü haqqa açan, onlara yol göstərən, rəhmət verən Kitab göndərdik Musaya. Dedik bəlkə öyüd alalar.

44. Musaya hökmümüzü Biz verən zaman Tur dağının qərbində onu gözləyənlər arasında sən yox idin. Və sən onu görənlərin yanında da deyildin.

45. Ondan sonra neçə-neçə nəsillər yaratdıq. Başlarının üstündən illər ötdü. Mədyən camaatının da içində yoxdun, ayələrimizi onlara oxumurdun. Onların xəbərlərini sənə çatdıran Bizik.

46. Biz Musanı səsləyən zaman Tur dağının yanında da sən yox idin. Fəqət səndən öncə peyğəmbəri olmayan qövmə xəbərdarlıq çatdırmaq istədik, Rəbbindən rəhmət payı olaraq səni peyğəmbər göndərdik. Dedik bəlkə öyüd alalar.

47. Öz əliylə gördükləri bir işin bəlasına düşəndə, «Olmazdımı, bir elçi göndərəydin bizə, Rəbbimiz, o zaman tabe olardıq ayələrinə, mö'minlərdən olardıq» deyərlər.

48. Ancaq dərgahımızdan haqq gələndə onlara, «Olmazdımı, Musaya veriləndən buna da veriləydi?» deyərlər. Musaya veriləni də öncə danmamışdımı onlar? «Bunlar ikisi [Musa və Muhamməd] bir-birinə arxa olan cadubazdırlar» dedilər. «Hər birinə küfr edirik» dedilər.

49. De ki, «Əgər sadiqsinizsə ilahi kəlamlara, o ikisinə gələndən daha doğru bir Kitab gətirin ona tabe olum mən».
50. Cavab verə bilməsələr, bil öz şıltağının əsiridirlər. Allah yoluna gəlməyib öz şıltağına uyanlardan daha çox sapmış kim ola? Zalımların qövmünü doğru yola çəkməz Allah.

51. Onlara Qur'anı açıqladıq bəlkə öyüd alaraq iman gətirələr.

52. O kəslərə ki, bundan öncə Kitab vermişik, buna da iman gətirər onlar.

53. Onlara Qur'an oxunan zaman «Buna iman gətirdik. Şübhəsiz, Rəbbimizdən gəlmiş olan haqdır bu. Biz bundan öncə də müsəlmandıq» deyərlər.

54. İkiqat verilər əcirləri səbr elədiklərinə görə. Yaxşılıqla sovarlar pisliyi. Verdiyimiz ruzidən Allah yolunda sərf eləyərlər.

55. Mə'nasız bir sözü eşidən zaman üz çevirib gedərlər. «Bizim öz işimiz var, sizin də öz işiniz. Salam olsun sizə, cahillərlə bir işimiz yox bizim» deyərlər.

56. Sevdiyin bir kimsəni doqru yola yönəltməyə sənin gücün yetən deyil, təkcə Allah yönəldər doğru yola istədiyi kimsəni. Doğru yola gələnləri daha yaxşı O tanıyar.

57. «Doğru yolu tutsaq əgər, biz səninlə bərabər yurdumuzdan qovularıq» dedilər. Məgər Biz onlara əmin-amanlıq içində olan müqəddəs bir ocaqda, hər tərəfdən məhsulların axışdığı diyarda yer vermədikmi? Ancaq bunu bilməyir onların çoxu.

58. Keçirdiyi güzərana naşükür olan neçə-neçə şəhəri yer üzündən yox elədik. Odur evləri! Onlardan sonra bu evlərdə az-az qalarlar. Həmin şəhərlərə varis olanlar Bizik.

59. Ayələrimizi camaata oxuyan bir elçi göndərməmiş heç bir şəhəri Rəbbin məhv eləyən deyil. Biz yalnız camaatı zalımlar olan şəhəri məhv edərik.

60. Sizə verilən hər şey gəldi-gedərdir, dünyanın zər-ziynətidir. Allahın dərgahında olan ne'mət isə daha yaxşı, daha qalımlı. Bir ağıl işlətsəniz.

61. Və'd verdiyimiz gözəl bir ne'mətə qovuşan kimsə, dünya həyatının gəldi-gedərini verdiyimiz, sonra qiyamət günü məhşərə çəkdiyimiz kimsəyə bərabərmi tutalar?

62. O gün səsləyərək onları «Mənə qoşduğunuz şəriklərim hanı, görmürəm?» deyər Allah.

63. Dediyimiz o əzab gələndə başlarına «Rəbbimiz! Azdırdığımız kimsələrdir bu gördüklərin. Özümüz azdığımız kimi bunları da azdırmışıq. Bunlardan uzaqlaşıb dərgahına gəlmişik. Əslində bunlar bizə ibadət eləmirdilər» deyərlər.

64. «Allaha qoşduğunuz şərikləri di çağırın gəlsinlər» deyilər onlara. Ha çağıralar, cavab gəlməz ki, gəlməz. Elə ki, cəhənnəm əzabını gördülər, düşünərlər, kaş ki, onlar doğru yolda olaydılar.

65. O gün səsləyərək onları «Elçilərə cavabınız nə oldu?» deyər Allah.

66. Söz tapa bilməzlər deyələr o gün, bir-birindən sorğu-sual eləməzlər o gün.

67. Ancaq istəyirik tövbə eləyən, imana gələn, yararlı bir iş görən kimsələr uğura uğrayalar.

68. İstədiyini yaradar, istədiyini seçər Rəbbin. Yaradılanın, seçilənin seçməyə haqqı yoxdur. Ona qoşduqları şəriklərdən ucadadır, ucalardan ucadır Allah.

69. Onların içini də, çölünü də bilir Rəbbin.

70. Odur Allah, Ondan başqa tanrı yoxdur. Dünyada və axirətdə həmd edilib öyülməli təkcə Odur. Hökm təkcə Onundur. Onun da dərgahına axır dönəcəksiniz.

71. De ki, «Deyin, görək Allah qiyamətə qədər uzatsaydı gecəni, Allahdan başqa hansı tanrı sizə nur gətirərdi? Yoxsa eşitmirsiniz?»

72. De ki, «Deyin görək, əgər Allah qiyamətə qədər uzatsaydı gündüzü, dincinizi almaq üçün Allahdan başqa hansı tanrı gətirərdi gecəni? Yoxsa ki, görmürsünüz?»

73. Dincələ biləsiz deyə, lütf eləyib verdiyi ruzini axtarıb tapasız deyə, Allaha şükr eləyəsiz deyə Özünün rəhmətindən pay olaraq var eləmiş gecəylə gündüzü.

74. O gün səsləyərək onları, «Mənə qoşduğunuz şəriklərim hanı, görmürəm» deyər Allah.

75. Hər ümmətdən şahid seçərik, soydaşlarına deyərik: «Gətirin dəlilinizi». Onda bilərlər haqq tanrılıq təkcə Allahın işidir. Və uydurduqları şeylər yoxa çıxar onlardan.

76. Musanın qövmündəndi Qarun. Azğınlıq eləyirdi öz qövmünün içində. Biz ona o qədər xəzinələr vermişdik ki, bunların açarlarını bir bölük qüvvətli adam zorla daşıyırdılar. Soydaşları bir zaman ona söyləmişdilər: «Sən çox da lovğalanma! Lovğaları sevməz Allah.

77. Allahın sənə verdiyi ne'mətlər içində axirət evini də düşün, dünyadakı payını da unutma. Yaxşılıq eləmiş sənə Allah. Sən də yer üzündə pozğunçuluq arama. Şübhəsiz, pozğunçuları sevməz Allah».

78. «Bunlar mənə qazandığım elmə görə verilmiş» dedi. Ondan daha güclü, daha sərvətli olan neçə-neçə nəsilləri yoxa çıxarmış Allah. Bunu bilməzmi oldu? Suçluları suçlarına görə sorğusuz-sualsız cəhənnəmə atarlar.

79. Zər-ziynət içində qövmünün önünə çıxdı Qarun. Dünya həyatını arzulayan kimsələr dedilər: «Qaruna veriləndən bizə də veriləydi. Dünyanın xoşbəxti odur, şübhəsiz».

80. Elm almış kəslər dedilər: «Yazıqlar olsun sizə. Allahın mükafatı bundan yaxşıdır iman gətirənlər üçün, əməli salehlər üçün. Onu da yalnız səbrlilər ala bilər».

81. Yem elədik torpağa Qarunu qəsriylə bərabər. Allahsızdı deyə heç kimi də yox idi ona yardım eləyə. Yardım alan kimsələrdən deyildi.

82. Hələ dünən onun yerində olmağı arzulayan kimsələr səhər çağı dedilər: «Deməli, bəndələrindən istədiyi kimsəyə ruzini artıq verər, istədiyi kimsəyə müəyyən miqdarda verər Allah. Deməli, Öz lütfünü bizdən əsirgəsəydi, bizi də gömərdi yerə Allah. Deməli, nankorlar uğura uğramazlar».

83. Odur axirət evi! Onu o kəslərə verərik ki, yer üzündə lovğalığı, qarışıqlıq salmağı sevməz onlar. Müttəqilərə qismət olar axirət evində uğurlu tale.

84. Kimlər yaxşılıq götirərsə, bundan daha yaxşısını alarlar. Kimlər pislik gətirərsə, bilsinlər, yalnız öz işləklərinə qarşılıq olaraq cəza alarlar.

85. Qur'ana tabe olmağı sənə vacib bilən Allah səni gəldiyin yerə [Məkkəyə] mütləq qaytaracaqdır. De ki, «Rəbbim daha yaxşı bilər kim buraya doğru yolla gölib çıxmış, kim sapqınlıq içində açıqdan-açığa vurnuxub qalmış».

86. Sən güman eləməzdin sənə bu Kitab verilə. Yalnız Rəbbinin rəhmətindən pay olaraq sənə verilmiş bu Kitab. Kafirlərə nəbadə arxa olasan.

87. Allahın ayələri sənə nazil olanda ayıq ol ayırmayalar səni bu ayələrdən, dua elə Rəbbinə, Ona şərik qoşanlardan olmayasan.

88. Allaha tay tutmayasan başqa tanrını. Ondan başqa tanrı yoxdur. Ondan başqa hər şey məhv olandır. Hökm təkcə Onundur. Onun da dərgahına axır dönəcəksiniz.