Rəhman və Rəhim Allahın adıyla

1. Əlif ləm ra. Bu bir Kitabdır sənə nazil elədik ki, Rəblərinin iznilə çıxarasan insanları zülmətlərdən aydınlığa, güclü olan, öyülməli olan Allahın yoluna.

2. O Allahın yoluna ki, Onundur göylərdə nə varsa, yerdə nə varsa, Şiddətli bir əzaba uğrayacaq kafirlərin vay halına!

3. O kəslər ki, dünya həyatını axirətdən çox sevirlər, Allahın yolundan döndərirlər adamları və əyri görmək istəyirlər bu yolu - haqdan uzaq düşərək sapqınlıq içində vurnuxur onlar.

4. Öz qövmünün dilində göndərdik hər peyğəmbəri aydınlatsın ayələri soydaşlarına. İstədiyi kimsəni azdırar, istədiyi kimsəni doğru yola yönəldər Allah. Güclüdür, müdrikdir O.

5. Musanı da göndərmişdik ayələrimizlə. «Zülmətlərdən aydınlığa çıxar sən öz qövmünü, Allahın günlərini [köçüb getmiş qövmlərin başlarına gələnləri] xatırlat sən onlara, Bunlarda, şübhəsiz, ayələr var səbr eləyən, şükr eləyən hər kəs üçün» demişdik ona.

6. Musa öz qovmünə demişdi: «Anın Allahın sizə verdiyi ne'mətini. Sizə işgəncə verən, qadınlarınızı sağ saxlayıb oğullarınızın başını kəsən Fir'on ailəsinin əlindən almışdı sizi. Böyük bir imtahana çəkmişdi sizi Rəbbiniz.

7. «Əgər Mənə şükr etsəniz, artıraram sizə olan ne'mətimi, küfr etsəniz, bilin, şiddətlidir sizə verəcəyim əzab» deyə bildirmişdi Rəbbiniz».

8. Musa dedi: «Sizlər və yer üzündə kim varsa hamı küfr eləyərsə əgər, bilin, şübhəsiz, varlıdır [sizin şükürünüzə möhtac deyil], öyülməlidir Allah».

9. Gəlib çatmamışmı sizə sizdən öncə gəlib getmiş olanların, Nuh, Ad, Səmud qövmlərinin xəbərləri və o kəslərin ki, Allahdan başqa heç kim tanımayır onları. Aşkar dəlillər gətirmişdi o nəsillərə peyğəmbərləri. Hikkəsindən dişləyib barmaqlarını «Sizinlə göndəriləni biz danırıq, nəyə səsləyirsinizsə bizi ona şəkk gətiririk, şübhə edirik» dedilər.

10. «Göyləri, yeri yaradan Allahamı şəkk gətirirsiz? Sizi itaətə çağırır O bağışlaya suçunuzun bir qismini və bəlli bir əcələ qədər yubada cəzanızı» dedi peyğəmbərləri. «Siz də bizim kimi sadəcə bir bəşərsiz. İstəyirsiz atalarımızın dinindən döndərəsiz bizi. Elə isə aşkar bir dəlil gətirin [mö'cüzə göstərin] bizim üçün» dedilər.

11. «Biz də sizin kimi bir bəşərik sadəcə. Ancaq istədiyi bəndəsinə ne'mətini verər Allah. Allahdan iznsiz sizə dəlil gətirmərik. Qoy Allaha güvənsinlər mö'min olan kimsələr» dedi peyğəmbərləri –

12. «Niyə də güvənməyək Allaha, yollarımızı göstərmədimi? Verdiyiniz əziyyətə əlbəttə ki, dözəcəyik. Allaha güvənsinlər güvənmək istəyənlər».

13. Kafirlər peyğəmbərlərinə dedilər: «Ya sizi yurdumuzdan mütləq qovub çıxardarıq, ya siz özünüz dönərsiniz dinimizə!» Rəbləri də vəhy elədi peyğəmbərlərə: «Biz, şübhəsiz, zalımları yox edəcəyik.

14. Onlardan sonra Biz sizi edəcəyik o yerlərin sakini. Məqamımdan, təhdidimdən qorxan kimsə üçündür Mənim verdiyim bu və'd».

15. Zəfər dilədi peyğəmbərlər Rəblərindən, sarsılıb məğlub oldu hər natərəs yekəpər.

16. Cəhənnəmdir qabaqda beləsini gözləyən. İrinli su içirərlər ona orada.

17. Qurtum-qurtum içsə də boğazından keçməz bu su. Və ölüm də yerisə hər tərəfdən üstünə, ölməz o. Bundan sonra da möhkəm bir əzaba düçar olar beləsi.

18. Rəblərini dananların işləkləri kül kimidir. Fırtınalı bir gündə əsən külək göyə sovurar külü. Çıxar əllərindən qazandıqları. Haqdan uzaq düşüb azmaq buna deyərlər.

19. Məgər görməzmi oldun, göyləri, yeri haqq olaraq yaratmış Allah. İstəsə aradan götürər sizi, başqa bir yaratdığını gətirər yerinizə.

20. Güc olmaz bu Allaha.

21. Allahın hüzuruna yığıldı hamı. Zəiflər [tabeçilikdə olanlar] təkəbbürlük edənlərə [başçılara] dedilər: «Biz sizə tabe idik. İndi necə, azacıq da olsa belə Allahın əzabını bizdən sovuşdura bilərsinizmi?» Təkəbbürlük edənlər dedilər: «Doğru yolu göstərsəydi bizə Allah, biz də sizi yönəldərdik doğru yola. İndi artıq qəm yesək də, səbr etsək nə fərqi, sığınacaq bir yerimiz yox bizim».

22. İş bitəntək şeytan dedi: «Haqq və'dini vermişdi sizə, şübhəsiz, Allah. Mən də sizə və'd vermişdim, xilaf çıxdım və'dimə. Sizin üstünüzdə mənim hakimiyyətim yoxdu əsla. Fəqət mən çağırdım, siz də mənə səs verdiniz. Məni qınamayın, özünüzü qınayın. Nə mən sizin dadınıza çatanam, nə siz mənim. Mənim əlimlə Allaha qoşduğunuz şəriklərə də küfr etmişdim öncədən. Ağrılı bir əzab gözləyir zalımları».

23. O kəslər ki, iman gətiriblər, saleh işlər görüblər, içindən çaylar axan cənnətlərə girmiş onlar, Rəblərinin iznilə oralarda əbədilik qalarlar. Bir-birinə arzuları oralarda «Salam»dır [sülhdür],

24. Məgər görməzmi oldun necə bir bənzətmə söyləmiş Allah: kökü yerə möhkəm işləyən, budaqları göyə ucalan gözəl bir ağac kimidir gözəl kəlam [«lə iləhə illə-llah»].

25. Hər vaxtı çatanda Rəbbinin iznilə meyvə verər o ağac. Allah insanlar üçün bənzətmələr deyir ki, bəlkə öyüd alalar.

26. Pis kəlam da kökü yerdən üzülü çürük ağaca bənzər.

27. İman gətirənlərin imanını o möhkəm kəlam ilə dünyada və axirətdə sabit saxlayar Allah. Zalımları azdırar Allah, dilədiyini eləyər Allah.

28. Məgər görməzmi oldun, Allahın ne'mətini küfrlə necə dəyişmiş onlar, öz qövmlərini də məhvə yuvarlatmışlar,

29. salmışlar cəhənnəmə. Pisdən-pis bir yermiş ora.

30. Allahın yolundan azdırmaqçün adamları Ona şəriklər qoşdular. De ki, «Hələlik əylənib keçinin, axır dönəcəksiniz od içinə».
31. İman gətirən bəndələrimə de ki, namaz qılsınlar və nə alış-verişin, nə də dostluğun olmayacağı bir gün gəlməzdən öncə xərcləsinlər onlara verdiyimiz ruzidən gizlində və açıqda.

32. Allahdır göyləri, yeri yaradan, səmadan su endirən, bu su ilə yetirdiyi meyvələrdən sizə ruzilər verən. Sizə gəmiləri tabe eləmiş əmrilə üzsün dənizdə onlar. Sizə çayları tabe eləmiş.

33. Öz işində olan günəşi, ayı sizə tabe eləmiş. Göcəni, gündüzü sizə tabe eləmiş.

34. Hər nə istəmişsiniz vermiş sizə. Saymaq istəsəniz də saya bilməzsiniz Allahın ne'mətlərini. Bununla belə yenə də çox zalımdır, naşükürdür insan.

35. Bir zaman İbrahim belə demişdi: «Rəbbim! Bu şəhərdə [Məkkədə] əmin-amanlıq yarat. Məni və oğullarımı bütlərə tapınmaqdan yayındır.

36. Rəbbim! İnsanların bir çoxunu azdırar onlar. Bundan sonra kim mənə tabe olsa məndəndir, kim çıxsa əleyhimə, bilsin, Sən günahlardan keçənsən, Rəhimsən.

37. Rəbbimiz! Uşaqlarımdan bə'zisini Sənin Beyti Haramının [Kə'bənin] yanında, əkinsiz bir vadidə [Məkkədə] yerləşdirmişəm namaz qılalar orada. Rəbbimiz! Elə et ki, insanların bə'ziləri mehr salsınlar onlara, meyvələrdən ruzilər yetir onlara Sənə şükr eləsinlər.

38. Rəbbimiz! İçimizi, çölümüzü Sən, şübhəsiz, bilirsən. Yerdə, göydə nə varsa heç bir şey Allahdan gizli qalmaz.

39. Həmd olsun Allaha, bu qoca vaxtımda mənə İsməili, İshaqı bəxş eləmiş. Duanı eşidəndir Rəbbim, şübhəsiz.

40. Rəbbim! Namaz qılan elə məni və züryətimdən bə'zisini. Rəbbimiz! Qəbul buyur duamı!

41. Rəbbimiz! Haqq-hesab çəkilən gün mənim, atamın, anamın və mö'minlərin keç günahından!»

42. Sən elə bilmə zalımların işləklərindən xəbərsizdir Allah. Onlara möhlətini yubadar ta o günə qədər ki, gözlər dəhşət içində bərələ qalacaqlar.

43. O gün başları göyə dikilə-dikilə, gözləri donub qala-qala, ürəkləri boş ola-ola çaşqınlıq içində vurnuxarlar.

44. İnsanlara sən öncədən xəbər ver əzabın gələcəyi günü: «Rəbbimiz! Yaxın bir vaxta qədər möhlət ver bizə, Sənin çağrışına gələrik, peyğəmbərlərin ardınca gedərik» deyər o gün zalımlar. «Yaxşı bəs əvvəllər and içməmişdinizmi məgər, sizə ölüm yoxdur?

45. Özlərinə zülm etmişlərin məskənində sakin idiniz. Sizə bəlli olmuşdu onlara etdiklərimiz və neçə-neçə bənzətmələr söyləmişdik sizin üçün».

46. Qurama qurmuş onlar. Dağları yerindən tərpədəcək olsa belə quramaları Allahın cəzasından qurtara bilməz onları.

47. Sən elə bilmə elçilərinə verdiyi və'də xilaf çıxandır Allah. Şübhəsiz, güclüdür, intiqam alandır Allah.

48. O gün yer başqa yerlə dəyişdirilir, hamı Allahın, hər şeyi qəhr eləyən tək Tanrının hüzuruna çıxır.

49. Və o gün günaha batmışları zəncirlənmiş görürsən.

50. Qətrandandır köynəkləri, oda bürünmüş üzləri.

51. Hər kəsə qazancına görə qarşılıq verir Allah. Şübhəsiz, hesabı tez aparandır Allah.

52. İnsanlara bir bəyannamə olaraq nazil olmuş bu Qur'an. Nazil olmuş ki, xəbərdarlıq alalar, bilələr, Tanrı olaraq təkdir O. Və öyüd ala ağlı olan kimsələr.